စိတၱဇအိမ္မက္



ေဟာ......ေလတုိးသံေလးၾကားလား
အမွန္တရားေတြတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခန္းထဲမွာမွ
အလင္းဆိုတဲ့ငနဲက
ခပ္တည္တည္နဲ ့မဲြေနေသးတယ္
အဲဒီမွာ ငရဲေတြ ငရဲေတြ ငရဲေတြ
ေဟာ....ေဟာ....ေဟာ...ၾကည့္စမ္းပါအံုး
အသက္ရွဳသံေတြေတာင္မ်က္ျဖဴလန္တယ္ ။

ေသြးနီဥတို ့ရဲ ့ပြတ္တိုက္သံေတြဟာ
ျခားနားတဲ့အမွတ္အသားေတြနဲ ့
အမွတ္မွားေနတဲ့ေၾကာက္ေသြးတို ့
စီးဆင္းရာမွာေဖာက္ျပန္ခ်င္တဲ့စရုိက္ေတြကို
အတိုက္အခံလုပ္ရင္း
အရွဳပ္ထုပ္ေတြနဲ ့မိုက္လံုးကၾကီးခ်င္ေသးတယ္ ။

ေမွာ္ၾကိဳးခ်ည္ငင္ေတြနဲ ့လံုးေထြးရစ္ပတ္ေနတဲ့
မနက္ဖန္တိုင္းဟာမ်က္စိမွိတ္လို ့တဒိတ္ဒိတ္နဲ့
ေသြးေၾကာေတြထဲကုိေစာင့္ေစာင့္တုိးတိုက္တယ္
"က်ဴပ္တကယ္ပဲေသြးလန္ ့ေနခဲ့တယ္"
အိမ္မက္ေတြဟာအျမင့္ၾကီးကေနျပဳတ္က်တယ္
ေလဟာနယ္ထဲမွာလြင့္ေမ်ာရင္းစိမ့္ခနဲ သိမ့္ခနဲနဲ ့
ျမဳပ္တစီစီထြက္လို ့မနက္ခင္းေရာက္လာမွာကုိမုန္းတယ္ ။

အရမ္းခ်မ္းေအးလြန္းတဲ့ညတခုမွာ
ေစာင္ထူထူဆဲြျခံဳရင္းေဇာေခၽြးေတြရဲြနစ္ေနတဲ့အရသာမ်ဳိးၾကိဳက္တယ္
ျပီးရင္အိပ္စက္ျခင္းေတြကုိခြါခ်လို ့ညလံုးေပါက္ငုတ္တုတ္ထုိင္မယ္
တခုခုကုိမ်က္ေတာင္မခပ္ဘဲစူးစူးစုိက္စုိက္ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မယ္
တံခါးေပါက္၀ကုိခ်ဥ္းကပ္လာမယ့္ေျခသံကုိေသခ်ာနားေထာင္မယ္
နာရီလက္တံတို ့တခ်က္ခ်က္ျမည္သံေတြနဲ ့အျပိဳင္ရင္ခုန္နွဳန္းျမန္မယ္
အျပင္ဖက္မွာရွိတဲ့ေဆာင္းေလနဲ ့အတူေခြးအူသံေတြကုိနားေထာင္မယ္
အသက္ရွဳသံကုိတတ္နုိင္သမွ်ခပ္မ်ဥ္းမ်ဥ္းေလးရွဳရွဳိက္မယ္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိမေက်နပ္စြာဘဲ၀မ္းေခါင္းထဲမွာ
အသံတိတ္အာေခါင္ျခစ္ျပီးေအာ္ဟစ္မယ္ ။

က်ဳပ္ကိုဆုေတာင္းခြင့္ျပဳပါ
အေမွာင္ထုထဲကေသြးဆာေနတဲ့ဖုတ္ေကာင္လိုမ်ဳိး
အစြမ္းသတၱိေတြပုိင္ဆုိင္ခ်င္တယ္
အခုေတာ့...
က်ဳပ္ဟာေသြးကင္ဆာဆဲလ္ေတြထဲကေသြးျဖဴဥျဖစ္ေနခဲ့တယ္
တခါတေလ...တရိပ္ရိပ္နဲ ့အထက္ဖက္ကုိထိုးတက္သြားတဲ့
အျဖဴေရာင္အခိုးအေငြ ့ေတြလိုမ်ဳိးျဖစ္ခ်င္တယ္
ဘယ္သူမွသတိမမူမိတဲ့၀ိဥာဥ္ေတြထဲမွာခိုလွဳံခ်င္လို ့ပါ
အလင္းတန္းေတြေရာက္လာရင္ကြယ္ေပ်ာက္သြားရမယ့္
ျဒပ္ထုမဲ့ခႏၶာကုိယ္ကုိရင္ေလးစြာျဖင့္ ။    ။


>>>(P.S)<<<

အဲဒီညက
အိမ္မက္ေတြဂေယာက္ဂယက္နဲ ့
ခဏခဏလန္ ့နိုးတယ္
ျပီးေတာ့ ....ကၽြန္ေတာ္ ....ပိက်ိ...ကုိသတိရေနေသးတယ္
ေရတခြက္ထေသာက္ရင္း ျပန္အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေတာ့ဘူး
နာရီကုိၾကည့္ေတာ့ သံုးနာရီ ဆယ္မိနစ္

မိုးသူ(ေတာင္ၾကီး)
30 Sep 2012/Sunday
4:14/AM

5 comments:

မိုးနတ္ၾကယ္စင္ said...

အရမ္းခ်မ္းေအးလြန္းတဲ့ညတခုမွာ
ေစာင္ထူထူဆဲြျခံဳရင္းေဇာေခၽြးေတြရဲြနစ္ေနတဲ့အရသာမ်ဳိးၾကိဳက္တယ္
ျပီးရင္အိပ္စက္ျခင္းေတြကုိခြါခ်လို ့ညလံုးေပါက္ငုတ္တုတ္ထုိင္မယ္
တခုခုကုိမ်က္ေတာင္မခပ္ဘဲစူးစူးစုိက္စုိက္ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မယ္
တံခါးေပါက္၀ကုိခ်ဥ္းကပ္လာမယ့္ေျခသံကုိေသခ်ာနားေထာင္မယ္
နာရီလက္တံတို ့တခ်က္ခ်က္ျမည္သံေတြနဲ ့အျပိဳင္ရင္ခုန္နွဳန္းျမန္မယ္

မုိးနတ္ေတာ႔ အဲလုိတခါမွျဖစ္ဖူးေသးဘူး..
တခါတခါေတာ႔လဲ ခံစားမိခ်င္သား..
အရမ္းခ်မ္းေအးလြန္းတဲ့ညတခုမွာ
ေစာင္ထူထူဆဲြျခံဳရင္းေဇာေခၽြးေတြရဲြနစ္ေနတဲ့အရသာ တ႔ဲလား..
ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတယ္ေနာ္..
အေတာ္ပဲမုိးသူေရ..
မုိးသူရဲ႕ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေလးေတြေမွ်ာ္ေနတာ..
ခုမွ ဆုေတာင္းျပည္႔သြားျပီ
ခင္မင္ေနလ်က္ပါ..မုိးသူ...

ျမတ္ႏိုးသူ said...

.ေလတုိးသံေလးၾကားလား
အမွန္တရားေတြတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခန္းထဲမွာမွ
အလင္းဆိုတဲ့ငနဲက
ခပ္တည္တည္နဲ ့မဲြေနေသးတယ္
အဲဒီမွာ ငရဲေတြ ငရဲေတြ ငရဲေတြ
ေဟာ....ေဟာ....ေဟာ...ၾကည့္စမ္းပါအံုး
အသက္ရွဳသံေတြေတာင္မ်က္ျဖဴလန္တယ္ ။
ကဗ်ာေလးခံစားသြားပါတယ္

စံပယ္ခ်ိဳ said...

အရမ္းခ်မ္းေအးလြန္းတဲ့ညတခုမွာ
ေစာင္ထူထူဆဲြျခံဳရင္းေဇာေခၽြးေတြရဲြနစ္ေနတဲ့အရသာမ်ဳိးၾကိဳက္တယ္
အၾကိဳက္တူတယ္ဗ်ဳိ႕
ခင္တဲ႔ jasmine

ျမတ္ပန္းႏြယ္ (Myat Pan Nwe) said...

ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလးက ခံစားခ်က္ တစ္မ်ိဳးေလး ေပးတယ္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လံုုး စကားလံုုးခပ္မိုုက္မိုုက္ေတြ လိႈင္လိႈင္သံုုးၿပီး ေရးဖြဲ႕ထားတာကိုု ေလးစားမိတယ္။

ခင္တဲ႔
ျမတ္

ၿငိမ္းစိုးဦး said...

မိွတ္ပါလွ်င္ လိပ္ျပာကေအးတာမို႔ ေသြးလန္႔လို႔ ခုန္ ဆိုၿပိး အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖေရးခဲ့တာကို ေသြးကင္ဆာဆဲလ္ေတြထဲကေသြးျဖဴဥ နဲ႔အတူ စိတ္ေတြေထြျပားေနခဲ့ၿပီး အသံတိတ္အာေခါင္ျခစ္ျပီးေအာ္ဟစ္မယ္ လို႔ သတိရခဲ့ပုံ ...

Post a Comment