မာယာမဲ ့အလြမ္း....


ေလေျပညင္းညင္းေလးေတြ

ပါးျပင္ေပၚျဖတ္တိုက္သြားလို ့ေအးခနဲျဖစ္သြားရတယ္

ဒါဟာ...မ်က္ရည္ပူပူေလးေတြအတြက္ေျဖေဆးေပါ့

ဒီေန ့လဲ....

အလြမ္းေတြအတြက္ေမးခြန္းခက္ေနေလရဲ ့

ပန္းေတြဟာ က်ဴတိုရီရယ္ေျဖဖို ့မလိုဘူးေလ

သတိရလိုက္တိုင္းမွာ

တမ္းတျခင္းလွဳိင္ထမ္းပုိးေတြေမာက္ၾကြလို ့ေနတယ္ေလ

စမ္းေခ်ာင္းေလးတစင္းအတြက္

အပူပင္ဆိုတာငရဲက်သလိုျဖစ္ေနလိမ့္ထင္ပါရဲ ့

အဲဒီအတြက္ သစ္ခုတ္သမားတေယာက္ဟာ

အလုပ္လက္မဲ ့မျဖစ္တာေသခ်ာခ်င္ေသခ်ာပါလိမ့္မယ္

ဘယ္တုန္းကမွ မပ်ဳိးခဲ ့တဲ ့ပန္း


ဘာေၾကာင့္မ်ား ပြင့္လန္းေနရပါလိမ့္ေနာ္

အသစ္အဆန္းဆုိတဲ ့ငနဲသားနဲ ့

တခါေလာက္မိတ္ဆက္စမ္းပါရေစ

ၾကယ္ေတြဟာလေရာင္နမ္းမွ

ေတာက္ပတယ္ဆိုတာယံုလိုက္ပါျပီ

လိပ္ျပာေလးေတြရဲ ့အနမ္းဟာ

ပန္းပြင့္ေလးေတြအတြက္နူးညံ့ေနမွာအမွန္ပါ

ဘယ္ေတာ့မွ မထံုတက္ေတးအျပံဳးေတြနဲ ့ျပံဳးမျပပါနဲ ့

ဘယ္ေတာ့မွလဲ ရြံတယ္ဆိုတဲ့စကားမေျပာလိုက္ပါနဲ ့

မုန္တိုင္းေတြသာေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနခဲ ့ရင္

တိမ္ညိဳေတြ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ယံုကလဲြျပီး

ဘာမွတတ္နိုင္ခဲ ့မွာမဟုတ္ဘူး

ေကာင္းျပီေလ ...အခုကစလို ့

ဘယ္ေတာ့မွ ......

၀တ္ရုံနက္မျခံဳေတာ့ဘူး...မ်က္နွာဖံုးမစြတ္ေတာ့ဘူး

ပ၀ါျဖဴျဖဴေလးကုိျမတ္နိုးတတ္တာအျပစ္မျမင္ေၾကးေပါ့

ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက အသစ္ေတြဟာ

အခုခ်ိန္မွာ အေဟာင္းျဖစ္ေနျပီဆိုတာ

ဘယ္သူ ကမွျငင္းနုိင္မွာမဟုတ္ဘူးေနာ္

ဒဏ္ရာေတြသာဆက္လက္နုပ်ဳိေနခဲ့ရတယ္

အခုဆိုမွဳန္မွဳိင္းမွဳိင္းအေတြးေတြနဲ ့

လပ္ဆပ္ျခင္းေတြေတာင္ေရးေရးပဲက်န္ေတာ့တယ္

ေနာက္ထပ္မရနိုင္ေတာ့တဲ ့အခြင့္အေရးေတြကုိ

လက္လြတ္ဆံုးရွဳံးဖို ့အင္အားေတြခ်ိနဲ ့ေနခဲ့ရတယ္

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတဲ ့စကားလံုးဟာ

အဘိဓါန္စာအုပ္တအုပ္အတြက္

အက်ဥ္တန္လြန္းလွတယ္လို ့မထင္ခဲ့ပါဘူး

အထီးက်န္တဲ ့ေန ့ေတြက ရုန္းထြက္ဖို ့

မနက္ဖန္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ

အားသြန္ခြန္စုိက္ၾကိဳးစားေနရအံုးမယ္ထင္ပါရဲ ့ .......

မုိးသူ(ေတာင္ၾကီး)
06 Feb 2012/Monday
05:02/PM

1 comment:

ေႏြလ said...

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတဲ ့စကားလံုးဟာ

အဘိဓါန္စာအုပ္တစ္အုပ္အတြက္

အက်ဥ္တန္လြန္းလွတယ္လို႔ မထင္ခဲ့ပါဘူး

အထီးက်န္တဲ႔ေန႔ေတြက ရုန္းထြက္ဖို႔

မနက္ဖန္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ

အားသြန္ခြန္စုိက္ၾကိဳးစားေနရဦးမယ္ထင္ပါရဲ ့ .......

အဆံုးသတ္ေလး အရမ္းမိုက္တယ္ဗ်ာ
ကဗ်ာေလးက အလြမ္းေတြ ျပည္႔ေနပါလား
မႏိုင္ေတာ႔လို႔ သြန္ခ်လိုက္တဲ႔ပံုပဲ

Post a Comment