သုညေတြကုိ ငါ့လြယ္အိတ္ထဲဘယ္သူထည့္သြားခဲ့တာလဲ

သုညေတြကုိ ငါ့လြယ္အိတ္ထဲဘယ္သူထည့္သြားခဲ့တာလဲ
=================================
ေခတ္ကုိက
အသံစံုျမည္ေနတာ
ကုိက္ညီမွဳမရွိတဲ့စနစ္ေတြကုိ
တထပ္ျခင္း
တလႊာျခင္းခၽြတ္ခ်
နတ္ပန္းပန္ခ်င္တဲ့ငရဲေတာင္မွ
လမ္းမထက္မွာ
အလ်င္စလိုတံလွ်ပ္ထတယ္

မနက္ျဖန္ဆိုတာေတြကုိ
ထူးခတ္တုတ္ေနွာင္ထားလိုက္ပါ
ဗ်ာပါဒမ်ားေနတဲ့ဆႏၵေတြထဲမွာ
ညေနေရာက္တိုင္း
သစၥာပန္းေတြအစီအရီပြင့္ပါေစ

ခ်ိနဲ ့ေဖ်ာ့ေတာ့တဲ့
အေရာင္ေတြခ်ယ္မွဳန္းထားေလေတာ့
လမ္းအဆံုးမွာ
လူလံုးေတာင္မွမသဲကဲြခ်င္ေတာ့ဘူး
ေရာက္တဲ့ေနရာမွာပဲ
ခဏေလာက္ရပ္ေနလိုက္

ရုပ္နဲ ့နာမ္ဒြန္တဲြေနျခင္းေၾကာင့္
လူလို ့သမုတ္ခံရတဲ့အျဖစ္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသာ
ပစ္ပစ္နစ္နစ္ဆဲလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္
ေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္ဆိုတဲ့စကား
နားထဲမွာၾကားမိခဲ့ရင္
တခါတခါမ်ား အားနာမိပါရဲ  ့

အူယားဖားယား
ေျပးေျပးလာတတ္တဲ့အေတြးေတြ
သံသယမ၀င္ေအာင္လို ့
ေက်ာက္ရုပ္ေက်ာက္ဖ်က္ကစားသလို
ခပ္တည္တည္နဲ ့ျငိမ္ျငိမ္ၾကီးေနၾကျပန္တယ္
အမဲလိုက္တမ္းကစားတတ္တဲ့က်ားေတြေတာင္
ေတာေျပာင္းကုန္ၾကျပီတဲ့

ေငြ...ေငြ...ေငြ...ဆိုတဲ့
တနလၤာနံေနာက္ေျပးလုိက္ရင္း
ေသာၾကာေန ့တိုင္းမွာ
ခဏခဏေမွာက္ရက္လဲရတယ္
အသျပာမၾကိဳက္တာ
ေကာင္းကင္တခုပဲရွိလိမ့္မယ္ထင္တယ္

တခြက္စာလဲြခဲ့တဲ့အလဲြဟာ
၀ီစကီစကား၀ုိင္းထဲက
ေဘးေရာက္ေအာင္တြန္းပုိ ့တယ္
ခလုပ္ကုိဘယ္သူ
ပိတ္သြားမွန္းေတာင္မသိလိုက္ရဘူး

ေနမ၀င္အင္ပါရာထူေထာင္ခ်င္တဲ့စိတ္
တရိပ္ရိပ္ေပ်ာက္ကုန္လို ့
လမ္းတေလွ်ာက္
တဲြလဲခိုစီးလာတဲ့ေဘးလြယ္အိတ္
သြန္ေမွာက္လွန္ခ်လိုက္ရင္
အကန္းေတြ တေလွၾကီးျမင္ရမယ္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိျပန္ရွာၾကည့္ေတာ့
သုညေတြဟာထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ ့


မိုးသူ(ေတာင္ၾကီး)

06 May 2013 /Monday
08:42/PM